Bir zaman sevən, tənha olmayan insanlardır tənha insanlar...
Dostları, rəfiqələri, qohumları, bir zaman ailəsi olan insanlardır tənha insanlar...
Hər bir insan tənhadır, tənhalığa məhkum olur doğulduğu andan ölənədək...
Geci-tezi var...
Qəlb və vicdan var onlarda... Çox istiqanlı, mehribandırlar əslində...
Əsl insandırlar tənha insanlar...
Səmimi və cəsarətli, azad və doğru, haqqın tərəfdarı olduğundan tənha qalarlar...
Hər kəsi anlayar, qınamaz kimisə, qoyar özünü başqalarının yerinə tənha qalanlar...
Tənha insanlar mübariz, güclü olarlar, həm də ki, həssas, kövrək...
Ziddiyyətli olarlar, hər kəsə fərdi yanaşarlar... Hər kəsə inanmazlar...
Bağışlasalar da, barışsalar da, nəticə çıxardarlar...
Silərlərsə kimisə, birdəfəlik silərlər, yazmazlar bir daha o insanı həyatlarına...
Yaşamazlar keçmiş ilə, keçmiş bir mayak olar indiyə və gələcəyə...
Hər kəsi sevərlər, özlərindən sonra hər kəsi sevməyi bacararlar...
Özlərini sevməyi, özü üçün yaşamağı, tənqid etməyi, düşünməyi, səhv və doğrularını anlamağı, özünə hörmət etməyi, özünü kənardan görməyi bacararlar onlar...
Güvəndikləri insan tək özləridir, öz işlərini özləri görər, əməksevər olarlar... Kimisə borclu çıxartmazlar, kimisə günahkar bilməzlər onlar...
Özlərini anlamağa, yaşamağa, sevməyə, həyatı dərk etməyə vaxtları çox olduğundan həyatı yaşamaqdan qorxmazlar...
İtirdikləri, qazandıqları özünün olar, qədrini bilər, qorumağa çalışar.
Kiminsə fikri ilə hesablaşmaz, kiminsə həyatına qarışmaz və öz həyatını qapalı bilər başqaları üçün...
Susar lazım gələrsə, amma həddini aşanlara göstərər lər yerini...
Kimdənsə asılı olmazlar deyə, cəsarəti hədd tanımaz...
Kimsə gəldiyində, getdiyində önəmli saymazlar, çünki tənhadırlar, özləri var özləri üçün...
Baqalarına çox bağlanmazlar, həqiqəti bildikləri üçün...
Yalanı, xəyanəti sevməzlər...
Rola girməzlər, maska taxmazlar...
Hisslərini yaşadıqlarını kimi də göstərərlər...
Düşündüklərini də deyərlər, yazarlar...
Tənha olmaqdan qorxmazlar...
Özləri bişirib yeyər yeməyini, istədikləri vaxt yatarlar...
Azad olarlar seçimlərində...
Tənha insanlar xəstələndiyi zaman da özləri müalicə edər özləri olar...
Çox mütaliə etmiş olarlar. Hər sahəni bilərlər ki, kiməsə möhtac olmasınlar...
Paxıl olmazlar, bəhsəbəs etməzlər...
Bir çatışmazlıq var tənhalıqda...
Öləndə kimsə xəbər tutmaz, kimsə ağlamaz... Kimsə deməz, onlar haqqında "Allah rəhmət etsin, yaxşı insan idi, bu tənha insan!"
Cəmiyyət onları anlamaz, qınayar, şərləyər, paxıllayar!
Əslində çox çətindir tənha olmaq!
Комментарии