Azadlıq yoxdur…
Tam azadlıq bir mifdir…
“Azadsınız” fikri də bir yalandır… İnsanların özlərini və başqalarını aldatmasıdır, insanların təhtəlşüuruna təsir edərək, onları idarə etməkdir azadlıq…
Nəzəriyyədə və fəlsəfədə, bəzi qanunlarda azadlıq vardır, təcrübədə isə yoxdur.
Bu dünyada azad insan yoxdur.
Bu dünyada hər kəs kiminsə əsiridir, kiminsə əsarətindədir.
Təbiətdəki bütün canlıların azadlıqlarını biz insanlar məhdudlaşdırırıq…
Kimsə tam azad deyil. Konstitusiya və digər ali qanunlar, beynəlxalq konvensiyalarda azadlıq verilsə də, azad deyil kimsə…
Çünki hər qanunda bir tərəfdən verilir, digər tərəfdən məhdudlaşdırılır. Qanun, qayda, tələblər olan halda, tam azad olmaq qeyri-mümkündür.
Azadlıq insana lazımdırmı?
Azad olmağa razı və hazırıqmı?
Hər kəs azad olmalıdırmı?
Cəmiyyət və cəmiyyəti təşkil edən fərdlər sağlam düşüncəli olsalar, əlbəttə ki, azad olmaq haqqları var. Elə insanlar azad olmağa razı və hazırdırlar və azadlıqlarından sui-istifadə etməzlər və pis niyyətlərini gerçəkləşdirmək üçün azadlığa üz tutmazlar…
Bəzi hərəkatlar var ki, azadlıq uğrunda mübarizə aparır. Halbuki azadlığın nə olduğunu dərk etmirlər. Nəyə və kimə, niyə lazımdır azadlıq?
Azadlıq o zaman verilə bilər ki, insan tam formalaşsın, azad yaşam tərzi zamanı digər insanların həyatına və yaşam tərzinə öz azadlığı ilə mane olmasın, məhdudiyyət qoymasın.
İnsanlar o qədər azad olmamağa, əsarətə, idarə edilməyə öyrəşib ki, azadlığın nə olduğunu anlamır. Azadlıq onun üçün göydəndüşmə bir möcüzə ola bilər.
İndiki səviyyədə olan cəmiyyətə və ya fərdlərə azadlıq verilərsə, digər insanları, canlıları, varlıqları məhv edərlər.
İnsanlar anlamır ki, azadlıq pozitiv anlayışdır və neqativlik, radikallıq, aqressiya ilə heç bir əlaqəsi yoxdur.
Kişiyə azadlıq versən, 100 nəfərlə evlənər, istədiyi şəxsi zorlayar, öldürər. Qadına azadlıq versən, lap betər hadisələr olar.
Bir insana azadlıq verilməyəndə və o birdən-birə azadlığa çıxanda üç cür münasibət bəsləyir. Ya geri əsarətə qayıdır. Ya bir müddət özünə gələ bilmir, baxır, müşahidə edir, sonra vəziyyətə uyğun hərəkət edir. Ya da azadlığından hər mənada istifadə edir.
Bir insan ki, ona veriləcək nədənsə düzgün istifadə edə bilməyəcək, ya da istifadə etməyəcək, ya da istifadə etdiyində başqalarına zərər vuracaq, o niyə verilməlidir?!
Həbsdən çıxan residivist cinayətkar üçün də həbsxana kənarındakı həyat azad həyatdır, azadlıqdır. Azadlıq bu və ya digər qaydada məhdudlaşdırılırsa, o necə tam ola bilər?
Azadlıq pozitiv enerji, qarşılıqlı sevgi, anlayış və sevgi, münasibətlər sayəsində mövcud ola bilər. Azadlıq üçün mübarizə aparmaq və ya kimisə məğlub etmək, öldürmək lazım deyil.
Azadlıq insanın fikirlərindən, dünya görüşündən, hisslərindən, mənəvi zənginliyindən, tamlığından başlayır. İnsan mənəvi dünyasında azaddırsa, ağıl və qəlb arasında qarşılıqlı əsarət və ya uçurum yoxdursa, zahrii və fiziki, ictimai azadlığa hazır ola biləcək fərdə çevrilə bilər.
Uşağa da azadlıq vermək lazım deyildir. Uşaq üçün imkanlar yaratmaq, fərd kimi inkişaf etdirmək lazımdır. Azad olmağa hazır olan və azadlığı dərk edən insan azad olmalıdır. Uşaq azad olarsa, bu azadlığa hazır olmazsa, pozitiv enerjidən çox neqativ enerji ötürəcəkdir. Çünki ailəsindən belə görəcəkdir. Ümumilikdə, nə ki, mübarizə və müharibə nəticəsində əldə edilir, o aqressiyanın və müəyyən neqativ alətlərin nəticəsidir, bu cür azadlıq insana sevinc bəxş edə bilməz. Çünki azadlığa itkilər verməklə, gəlmək olmaz. İtirilən hər bir şey və hər bir kəs azadlığın bir hissəsi ola bilər.
Azadlığa nəzarət edilməməlidir. Hər kəs özünə görə cavab verməli, məsul olmalıdır. İnkişaf olduqca, irəli addımladıqca, doğrunun nə olduğu anlaşıldıqca, azadlığın da qavranılması asanlaşacaq və insanlar azad olmağa hazır olacaqlar və azadlığın niyə verildiyini anlayacaqlar və bu azadlıqlarını sevərək qoruyacaqlar. Sevgi isə aqressiya məhsulu deyildir.
Azadlıq yolunda itirilən hər kəsin azad olmaq istəyi var idi, bunu digər insanlar məhv etmişdir. Belə olmamalıdır. Azadlıq sivil yolla olmalıdır. Hər kəsə birdən deyil, öncə seçilmişlərə və hazır olanlara verilməlidir.
Tam azadlıq bir mifdir…
“Azadsınız” fikri də bir yalandır… İnsanların özlərini və başqalarını aldatmasıdır, insanların təhtəlşüuruna təsir edərək, onları idarə etməkdir azadlıq…
Nəzəriyyədə və fəlsəfədə, bəzi qanunlarda azadlıq vardır, təcrübədə isə yoxdur.
Bu dünyada azad insan yoxdur.
Bu dünyada hər kəs kiminsə əsiridir, kiminsə əsarətindədir.
Təbiətdəki bütün canlıların azadlıqlarını biz insanlar məhdudlaşdırırıq…
Kimsə tam azad deyil. Konstitusiya və digər ali qanunlar, beynəlxalq konvensiyalarda azadlıq verilsə də, azad deyil kimsə…
Çünki hər qanunda bir tərəfdən verilir, digər tərəfdən məhdudlaşdırılır. Qanun, qayda, tələblər olan halda, tam azad olmaq qeyri-mümkündür.
Azadlıq insana lazımdırmı?
Azad olmağa razı və hazırıqmı?
Hər kəs azad olmalıdırmı?
Cəmiyyət və cəmiyyəti təşkil edən fərdlər sağlam düşüncəli olsalar, əlbəttə ki, azad olmaq haqqları var. Elə insanlar azad olmağa razı və hazırdırlar və azadlıqlarından sui-istifadə etməzlər və pis niyyətlərini gerçəkləşdirmək üçün azadlığa üz tutmazlar…
Bəzi hərəkatlar var ki, azadlıq uğrunda mübarizə aparır. Halbuki azadlığın nə olduğunu dərk etmirlər. Nəyə və kimə, niyə lazımdır azadlıq?
Azadlıq o zaman verilə bilər ki, insan tam formalaşsın, azad yaşam tərzi zamanı digər insanların həyatına və yaşam tərzinə öz azadlığı ilə mane olmasın, məhdudiyyət qoymasın.
İnsanlar o qədər azad olmamağa, əsarətə, idarə edilməyə öyrəşib ki, azadlığın nə olduğunu anlamır. Azadlıq onun üçün göydəndüşmə bir möcüzə ola bilər.
İndiki səviyyədə olan cəmiyyətə və ya fərdlərə azadlıq verilərsə, digər insanları, canlıları, varlıqları məhv edərlər.
İnsanlar anlamır ki, azadlıq pozitiv anlayışdır və neqativlik, radikallıq, aqressiya ilə heç bir əlaqəsi yoxdur.
Kişiyə azadlıq versən, 100 nəfərlə evlənər, istədiyi şəxsi zorlayar, öldürər. Qadına azadlıq versən, lap betər hadisələr olar.
Bir insana azadlıq verilməyəndə və o birdən-birə azadlığa çıxanda üç cür münasibət bəsləyir. Ya geri əsarətə qayıdır. Ya bir müddət özünə gələ bilmir, baxır, müşahidə edir, sonra vəziyyətə uyğun hərəkət edir. Ya da azadlığından hər mənada istifadə edir.
Bir insan ki, ona veriləcək nədənsə düzgün istifadə edə bilməyəcək, ya da istifadə etməyəcək, ya da istifadə etdiyində başqalarına zərər vuracaq, o niyə verilməlidir?!
Həbsdən çıxan residivist cinayətkar üçün də həbsxana kənarındakı həyat azad həyatdır, azadlıqdır. Azadlıq bu və ya digər qaydada məhdudlaşdırılırsa, o necə tam ola bilər?
Azadlıq pozitiv enerji, qarşılıqlı sevgi, anlayış və sevgi, münasibətlər sayəsində mövcud ola bilər. Azadlıq üçün mübarizə aparmaq və ya kimisə məğlub etmək, öldürmək lazım deyil.
Azadlıq insanın fikirlərindən, dünya görüşündən, hisslərindən, mənəvi zənginliyindən, tamlığından başlayır. İnsan mənəvi dünyasında azaddırsa, ağıl və qəlb arasında qarşılıqlı əsarət və ya uçurum yoxdursa, zahrii və fiziki, ictimai azadlığa hazır ola biləcək fərdə çevrilə bilər.
Uşağa da azadlıq vermək lazım deyildir. Uşaq üçün imkanlar yaratmaq, fərd kimi inkişaf etdirmək lazımdır. Azad olmağa hazır olan və azadlığı dərk edən insan azad olmalıdır. Uşaq azad olarsa, bu azadlığa hazır olmazsa, pozitiv enerjidən çox neqativ enerji ötürəcəkdir. Çünki ailəsindən belə görəcəkdir. Ümumilikdə, nə ki, mübarizə və müharibə nəticəsində əldə edilir, o aqressiyanın və müəyyən neqativ alətlərin nəticəsidir, bu cür azadlıq insana sevinc bəxş edə bilməz. Çünki azadlığa itkilər verməklə, gəlmək olmaz. İtirilən hər bir şey və hər bir kəs azadlığın bir hissəsi ola bilər.
Azadlığa nəzarət edilməməlidir. Hər kəs özünə görə cavab verməli, məsul olmalıdır. İnkişaf olduqca, irəli addımladıqca, doğrunun nə olduğu anlaşıldıqca, azadlığın da qavranılması asanlaşacaq və insanlar azad olmağa hazır olacaqlar və azadlığın niyə verildiyini anlayacaqlar və bu azadlıqlarını sevərək qoruyacaqlar. Sevgi isə aqressiya məhsulu deyildir.
Azadlıq yolunda itirilən hər kəsin azad olmaq istəyi var idi, bunu digər insanlar məhv etmişdir. Belə olmamalıdır. Azadlıq sivil yolla olmalıdır. Hər kəsə birdən deyil, öncə seçilmişlərə və hazır olanlara verilməlidir.
Комментарии