Adamlar var, ziyanverici kimidirlər. İki ayaqları var… İnsan bilirik onları… İnsan bildikcə, girirlər sənin həyatına, şəxsi işlərinə girir burunları… Girəndən sonra işin ya çıxartmaq olur, ya çıxması üçün şərait yaratmaq…
Giricilərin üzü olmur, ya da o qədər çox olur ki, bilmirsən indi hansı üzündədir, bilsən də, tüpürə bilmirsən, istəsən də… Öz abrını qoruyursan, baş qoşmursan…
Giricilərin işi özlərini yaxşı göstərib, yaxından tanımaqdır qurban və ya hədəfini… Sonra isə zərər vurmaqdır, yaralamaqdır.
Giricilərin əsas işi qəmiş olmaqdır tanışlığın ilk mərhələsində… Yaltaqlanmaq, qarşısındakı insanı sevərək göstərmək, tərifləməkdir. Kiməsə keçir bu oyunu, kiməsə yox. Kimə gəlirlər axı?!
Bu giricilərə üz versən, hər yerə girərlər, deşik olan yerə də, olmayan yerə də… Olmayan yerdə isə deşik açarlar, ya da qaşıyaraq qan çıxardarlar… Sonra da adını da qoyarlar ki, yaralısan, qan axır, bədbəxtsən… Gülüncdürlər…
Giricilərin işi özlərində olmayana görə ytanıb tökülmək və bunu gizlətməkdir. Nifrət və qəzəbi, bədbəxtliyi, küskünlüyü, neqativi üzündə yansıyan, yazılan insanlardan uzaq olduqca, anlayırsan ki, düz edirsən… İnsanları tanımağı bacarmaq lazımdır. Üzünə baxanda, insanın kimliyi bəlli olur, əslində…
Giricilərin baxışları iti, gözləri qıyılmış, dodaqları nazik olur. Giricilər özlərini və üzlərini gizlətməyə çalışarlar… Amma baxır kimdən gizlənə bilirlər… Giricilərin rolu və xarakteri oxşar olduğundan bilirsən, harada ola biləcəklərini, haradan vura biləcəklərini… Bildikdən sonra oradan keçməzsən, oranı qoruyarsan. Vurmazsan onu… Sadəcə baş qoşmazsan, “hürən it dişləmir, qoy, hürsün, mənsə davam edirəm yoluma”
Girənlərin üzü birdən dəyişər, rolları kimi…
Girənlərin cibləri də çox olar, əldə etdiklərini gözdən iraq yerdə -ciblərində gizlətmək üçün…
Girənlərin, hədəfi onlar kimi olmayanlardır, olmaq istəməyənlərdir. Qəmiş insanlardır onlar. Yapışmağa qoymamaq lazımdır. Sevməmək lazımdır onları. Doğman olmasınlar. Qapamaq, yamamaq lazımdır deşik olan yerləri, əzəldən təmir etmək lazımdır. Ya da yenisini tikmək…
Girən cibə də girər, qəlbə də, həyata da, insanların şəxsi işinə də…
Girən işinə də girər, dostlarının sırasına da…
Girən ağlına da girər.
Girən üçün fərq etməz…
Bircə girməyə bir balaca deşik olsun…
Ona görə də uzaq olun belə insanlardan, nə girin, nə girməyə izn verin.
Giricilərin üzü olmur, ya da o qədər çox olur ki, bilmirsən indi hansı üzündədir, bilsən də, tüpürə bilmirsən, istəsən də… Öz abrını qoruyursan, baş qoşmursan…
Giricilərin işi özlərini yaxşı göstərib, yaxından tanımaqdır qurban və ya hədəfini… Sonra isə zərər vurmaqdır, yaralamaqdır.
Giricilərin əsas işi qəmiş olmaqdır tanışlığın ilk mərhələsində… Yaltaqlanmaq, qarşısındakı insanı sevərək göstərmək, tərifləməkdir. Kiməsə keçir bu oyunu, kiməsə yox. Kimə gəlirlər axı?!
Bu giricilərə üz versən, hər yerə girərlər, deşik olan yerə də, olmayan yerə də… Olmayan yerdə isə deşik açarlar, ya da qaşıyaraq qan çıxardarlar… Sonra da adını da qoyarlar ki, yaralısan, qan axır, bədbəxtsən… Gülüncdürlər…
Giricilərin işi özlərində olmayana görə ytanıb tökülmək və bunu gizlətməkdir. Nifrət və qəzəbi, bədbəxtliyi, küskünlüyü, neqativi üzündə yansıyan, yazılan insanlardan uzaq olduqca, anlayırsan ki, düz edirsən… İnsanları tanımağı bacarmaq lazımdır. Üzünə baxanda, insanın kimliyi bəlli olur, əslində…
Giricilərin baxışları iti, gözləri qıyılmış, dodaqları nazik olur. Giricilər özlərini və üzlərini gizlətməyə çalışarlar… Amma baxır kimdən gizlənə bilirlər… Giricilərin rolu və xarakteri oxşar olduğundan bilirsən, harada ola biləcəklərini, haradan vura biləcəklərini… Bildikdən sonra oradan keçməzsən, oranı qoruyarsan. Vurmazsan onu… Sadəcə baş qoşmazsan, “hürən it dişləmir, qoy, hürsün, mənsə davam edirəm yoluma”
Girənlərin üzü birdən dəyişər, rolları kimi…
Girənlərin cibləri də çox olar, əldə etdiklərini gözdən iraq yerdə -ciblərində gizlətmək üçün…
Girənlərin, hədəfi onlar kimi olmayanlardır, olmaq istəməyənlərdir. Qəmiş insanlardır onlar. Yapışmağa qoymamaq lazımdır. Sevməmək lazımdır onları. Doğman olmasınlar. Qapamaq, yamamaq lazımdır deşik olan yerləri, əzəldən təmir etmək lazımdır. Ya da yenisini tikmək…
Girən cibə də girər, qəlbə də, həyata da, insanların şəxsi işinə də…
Girən işinə də girər, dostlarının sırasına da…
Girən ağlına da girər.
Girən üçün fərq etməz…
Bircə girməyə bir balaca deşik olsun…
Ona görə də uzaq olun belə insanlardan, nə girin, nə girməyə izn verin.
Комментарии