Qısa hekayələrim…

1. Hərracdan sənin çəkdiyin son- avtoportret rəsmini aldı, səni öldürdükdən sonra…
2. Uşağım sənə oxşadı, ərimə deyil.
3. Paraşütüm açılmayanda, anladım ki, yaşamaq istəyirəm…
4. Qazdığı son məzar özünün idi…
5. Onu döymək istəyəndə, yadına saldı ki, nə əlləri var, nə də ayaqları…
6. Ayılanda özümü qəbirdə gördüm, ölməmişdim.
7. Pəncərədən baxıram. Bu gün də gəlmədilər. Hələ sabah var. Sabah hökmən gələcəklər dalımca…
 8. Binaların içində bir bina çox doğmadır. Bəlkə elə burada yaşayıram.
9. Cibimdə son pulum qalıb. Nəyə xərcləyim?Ölməyə. ya yaşamağa? Bəxtimi sınayacağam. Qartal çıxsa, uçacağam…
10. Onun son ümidi toruna idi… Toruna düşəcək qurbanı gözləyirdi…
11. İşsiz idim, bu gün isə evsiz qaldım…
12. Xoşagəlməz qonağın qaçırılma strategiyası: 1-ci gün WiFi şifrəni vermirsən, 2-ci gün yemək və çay vermirsən, 3-cü gün işıq, qaz, suyu başdan bağlayırsan, 4-cü gün zənginə cavab vermirsən, 5-ci gün qapını döyəndə, qapını açmırsan, 6-cı gün ölməyinlə bağlı xəbər şayiəni yayırsan, 7-ci gün intihar edirsən.
13.Qadın əlimə bir sənəd verdi. Onda anladım ki, onu itirmişəm. O sənəd ölüm şəhadətnaməsi idi…
Qadın məndən soruşanda ki, “Niyə ağlamırsan, axı o ölüb?!”, Cavab verdim: “Ağlasam, soruşacaqsan ki, niyə ağlayıram, axı haqq dünyasına qovuşub, cənnətə düşüb”
14.Bu onun son namazı idi. Sonra paltarını geyinib, bombasını paltarın üstündən taxıb, bir saatdan sonra çıxacaqdı şəhərə, “Kafirlər, Allah böyükdür” deyərək, partladacaqdı özünü. Axşam isə xəbərlərdə görəcəkdi onu qohumları, tanışları, dostları. Kimsə inanmayacaqdı. “O, elə insan deyil, terrorçu deyildi” deyəcəkdilər. Sağlığında kölgədə idi, heç kim onu tanımırdı. Öldükdən sonra, hamı ondan danışacaqdı…

Комментарии