Əttövbə… (M.Ə.Sabirin eyni adlı şeirinə cavab)

Məmur:

Ey xalq, bura ver, bankanda olan paranı

qazanıb yığdığını, halalını, haramını…



Camaat:

Tövbə, əttövbə, xəta rahinə getdiklərimə,

Yığdığım paramı niyə verim ki, sənə?!



Məmur:

Bura say, cibindəki son qəpiyi,

Büdcədə pul qurtarıb, ver qəpiyi…



Camaat:

Tövbə, əttövbə, xəta rahinə getdiklərinə,

Bilib verdiklərimə, bilməyib verdiklərimə…



Məmur:

Çox naz eyləmə, ey qara xalq, gələrsə, tək səbrim,

Bunun var düşər, düşməzi, işin gedəcəkdir əyri…



Camaat:

Tövbə, əttövbə, yazaram səndən şikayət şaha,

Tikərəm torbanı, qalarsan işsiz, ay paşa…



Məmur:

Mənə nə, bağlanıb böhranda sənin obyektin,

Satılmır malların, getmir marketdə alverin…



Camaat:

Çıxartmısan sən lap ağın boz çaların,

Minirsən, çapırsan, sən bu məzlum camaatı…



Məmur:

Kimə nə, yazdığın o şikayətdən, sözdən

Ağlama, qopartma önümdə şüvən…



Camaat:

Ağlar qoymusan, camaatın gül balasın,

Önündə nökər olub övladım övladının…

Комментарии